لطفعلی عسکرزاده، که بیشتر با نام لطفی زاده شناخته می‌شود، یکی از برجسته‌ترین دانشمندان ایرانی‌تبار در قرن بیستم بود. او در ۴ فوریه ۱۹۲۱ در باکو، آذربایجان، از پدری ایرانی و مادری یهودی اوکراینی به دنیا آمد. خانواده او در دوران کودکی به ایران مهاجرت کردند و لطفی زاده تحصیلات خود را در تهران ادامه داد. او در دبیرستان البرز و سپس در دانشکده فنی دانشگاه تهران تحصیل کرد و در سال ۱۳۲۱ در رشته مهندسی برق فارغ‌التحصیل شد.
دستاوردهای علمی
لطفی زاده به‌عنوان بنیان‌گذار منطق فازی شناخته می‌شود، مفهومی که انقلابی در علوم کامپیوتر، هوش مصنوعی، و مهندسی ایجاد کرد. منطق فازی برخلاف منطق کلاسیک که بر پایه "صفر و یک" است، به بررسی درجات مختلف درستی می‌پردازد و امکان مدل‌سازی مفاهیم نادقیق و مبهم را فراهم می‌کند. این نظریه در دهه ۱۹۶۰ میلادی معرفی شد و کاربردهای گسترده‌ای در سیستم‌های کنترل، تصمیم‌گیری، و حتی زبان‌شناسی پیدا کرد.
تحصیلات و فعالیت‌ها
او پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه تهران، برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و مدرک کارشناسی ارشد خود را از مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) دریافت کرد. سپس در دانشگاه کلمبیا دکترای خود را به پایان رساند و در نهایت به‌عنوان استاد در دانشگاه برکلی کالیفرنیا مشغول به کار شد. لطفی زاده در طول زندگی حرفه‌ای خود بیش از ۲۰۰ مقاله علمی منتشر کرد و جوایز متعددی از جمله مدال افتخار IEEE را دریافت کرد.
میراث علمی
منطق فازی که توسط لطفی زاده معرفی شد، در بسیاری از فناوری‌های مدرن از جمله سیستم‌های هوشمند، خودروهای خودران، و حتی لوازم خانگی هوشمند به کار گرفته شده است. او همچنین در زمینه‌های دیگر مانند نظریه سیستم‌ها و کنترل نیز مشارکت‌های مهمی داشت.
لطفی زاده در ۶ سپتامبر ۲۰۱۷ در سن ۹۶ سالگی درگذشت، اما میراث علمی او همچنان زنده است و تأثیرات آن در دنیای علم و فناوری ادامه دارد.
